inanılmaz bir duygu bu

korkuttu bizi kerata; ama suç benim.  evi temizlemek için öyle yıprattım ki kendimi sonucu acil kadın doğuma gitmek oldu

ilk ultrasoundumuz da böylece oldu :) yani ilk resmimiz .

o ekranda minicik pıt pıt pıt atan kalbini görmek öyle muazzam bir duygu ki anlatılmaz yaşanır Rabbim isteyen herkese nasip etsin bu duyguyu

şuan 8 hafta 5 günlük , bir buçuk cm boyunda kabataslak vücudu oluşmuşmuş meleğimin :)

doktor önceki ultrasoundun var mı dedi, hayır gitmedim deyince baya bir tartıştık oracıkta , halbuki ben çok stresliydim stresime stres kattı , geç bakalım yat sedyeye bakalım var mı gerçekten  gibi cümleler sarfetti bana hem de meslekdaş olduğumuzu bile bile . Allah ıslah etsin böylelerini ne diyeyim başka.

mide bulantılarım son sürat devam ediyor, hala istifrayla başım dertte dua ediyorum geçsin bir an önce diye. tek güzel yanı 56 kiloyum hala :) kilo artışı olmadığı gibi bir kilo verdim çok şükür, fil gibi olmak istemiyorum 7 ay sonra :(

 bir haftam da böyle geçti işte ... 

ah bu hcg...

benim sabahları hafif bir mide bulantım olurdu hep , alışkındım buna ... ne zaman safra kesem alındı o zaman geçti bulantılar 

ama şimdi çok şiddetli bulantılarım var , ilaç da kullanamıyorum . sabahları uyanmak istemiyorum artık :( zar zor bir kaç meyve yiyebiliyorum onu da bir iki saate çıkartıyorum . bir yandan sürekli ders çalışmak zorunda olmak ... isyandayım bu aralar :D 

normalde bu hafta mide bulantısı pik yapacak ve yavaş yavaş azalarak 14. haftada kalmiayacak diye biliyorum ve dua ediyorum nolur bir an önce geçsin bu bulantılar istifralar.

 B hcg östrojenle kol kola vermiş vücudumu istila ederken hiç utanmadan midemle bana hayatı işkence ediyorlar sagolsunlar , ama olsun bunu yaşayabilmek için dünyaları feda etmeye hazır insanlar geliyor aklıma , hamdolsun bugünlerime :)

belkide kendi kendimi nazar ettim , iki hafta önce hiç midem bulanmıyordu , tamam eskisi kadar lezzetli yiyemiyordum ama gayet güzel yiyebiliyordum , oh süper geçiyo ne rahat geçiyor diye diye gezdim ortalarda ve sonuç bu :D 

henüz kilo almadım çok şükür  evde sedanter bi yaşam sürdüğüm için kilo da vermiyorum , güzel gidiyor şimdilik . 10 hafta daha kilo almadan atlatırsam mükemmel olucak inşallah :D öyle çok aşerme vs durumum da yok.

salatalık turşusu gözümü döndürüyor yalnızca , bir kavanozu oturup yiyebilirim :) tutuyorum kendimi. geçenlerde şehriye eriştesi aşerdim :D (ramen) hastasıyım :) çok sağlıksız biliyorum ama helal belgesi var  boşver diyorum azıcık sağlıksız yesen ne olur 

normalde çok abur cubur yerdim şimdi hiiiiççç alasım yiyesim gelmiyor çikolataymış gofretmiş pek ilgimi çekmiyor bu çok güzel oldu benim için :) 

8 haftalık güncellemem de böyle işte

henüz doktor kontrolüne gitmedim, yakında giderim belki acele etmiyorum bu konuda , aslında uzun süre hiç gitmeyi düşünmüyorum ama ya ikiz se korkumdan dolayı bir kere gitmek istiyorum açıkçası.

bir doktor olarak bunu söylemem saçma gelicek belki ama ben bebeğimi rahatsız etmek istemiyorum çünkü onun orada kapalı ve gizli olmasının var bir hikmeti Rabbim herşeyi hikmetler dairesinde yarattığına imanım sonsuz ve o yüksek ses dalgaları rahatsız edicek daha 1 cm lik meleğimi :(

malesef

 aslında  bu başlık bambaşka olmalıydı ama saklamak zorunda olduğum çok mutlu bir haberim var benim .

içimde büyüttüğüm bir sevinç, 

benim için çok şey ifade eden bu durum hayatımı bir kumanda gibi yönlendirmek isteyen ama bir türlü başaramayanlar tarafından nefret meselesi olarak karşılanacağını bildiğimden belkide bu sevinci korumak için saklıyorum ben aslında.

öğrendiğimde havalara uçtum yalnız eşim vardı yanımda beraber sevindik, bu elbette bana yetti aramıyorum fazlasını ama korumak için saklamak zorunda olmak var ya o koyuyo işte insana.

saklayamayacağım bir zaman gelecek elbet ozaman ne olacak bilemiyorum ama her zamanki dik duruşlu geri adım atmayan Melike yi bulacaklar karşılarında!

başkaları için mutluluğumun kursağımda kalmasına izin verip kimseyi sevindirmicem 

sabır...

her derdin ilacı değil mi :)

7w ;) 

Fırtına

bu akşam gerçekten korktum ...

bi anda balkon kapısının kendiliğinden açılıp çarpma sesiyle irkildik koştum bir baktım fırtına başlamış. rüzgar kapalı balkon kapısını açmış , balkondaki kutumu hafalandırmış ordan oraya vuruyordu.

göz yüzünün şmşeklerle aydınlanışı, o kıvrım kıvrım şimşekleri görmek okadar rküttü ki beni , büzüştüm kaldım .

çok şükür ben evimdeyim ya sokakta olanlar? onlar ne yapıyordu , düşünmek bile öyle zor ki.

şimşeklerin ardından kopan her gök gürültüsüyle sarsıldım resmen hissettim o titreşimi. Rabbim her türlü beladan musibetten muhafaza eylesin. televizyondan bile öyle korktum ki . gidip geliyordu ekran sürekli. elime konan bçiko ya korkma annecim ben yanındayım diyip öperken hiç de samimi değildim aslında çok şükür yalnız değildim çok şükür Lütfi yanımdaydı. o olmasa ağlayabilirdim bile ...

ki çok duygusal dönemlerden geçiyorum, (geçen gün şirinleri izlerken bile ağladım kendime inanamıyorum )

yıllar önceki bir anım canlandı

4 sene önceydi Düzce de saat sabahın 6 sı, bi anda öyle bir gürültüyle uyandım ki gözlerim faltaşı gibi açıldı,

hemen cama koştum felaket bir fırtına karşıdaki çam ormanına gözümün önünde yıldırımlar düşüyor. saldırgan bir yağmur içinde şimşekler çakıyordu. yalnızdım ve ağlıyordum çaresiz. hemen tüm elektirikli aletleri kapattım ve salondan dışarıyı izledim ağlaya ağlaya ve o gün sınavım da vardı daha 2. sınıftaydım. ozaman buzaman gök gürültüsünden korkar oldum , içimde kopuyor sanki mübarek.

bugün de öyle oldu işte içimde koptu tüm o şimşekler

mavi ufuk çizgisi

sahil...

insana huzur veren, tertemiz havasıyla içini temizleyen, kıyıya vuran dalgalarla hüznünü alıp götüren o muazzam mekan.

evden çıkıp da beş dk içinde saile kavuşmak öyle güzel ki ... hiç taşınmak istemiyorum Kartal dan .

ben Beykoz da büyüdüm , sıkıldıkça sahile giderdim oturmaya ama burası bir başka güzel.

yürüyüp ter atmak , gemileri, tanekerleri izlemek, zaman zaman yerde miskin miskin yatan kedileri sevmek bana çok iyi geliyor.

yakıcı güzeş e rağmen yürüyorum , kısıyorum gözlerimi ve rüzgarı , dalgaları , o mis gibi yosun kokusunu hissetmeye çalışıyorum...

uzunca bitmek bilmeyen bir yolmuş gibi de gelse ilk bakışta , bir solukta yürüyor insan. ders çalışmam gerekmese kolay kolay dönmem. bazen eşimle 4 saatimizi geçirebiliyoruz bu şekilde. tabi bir kahve molası vermiyor değiliz :)

deniz benim için bir tutku ...

yaz geliyor ve içim şimdiden kıpır kıpır , bu yıl çadır da aldım bol bol gideceğim günleri iple çekiyorum yüzmeye . boğuşucam suyla belki, çok iyi yüzemiyorum ama çok güzel suya yatarım :D 

inşallah çok güzel bir yaz olur herkes için :)

Neden olmasın ki!

Gözüm korkmuştu aslıda. etrafıma güçlü,azimli pozlar sergilerken dönüp kendime baktığımda , çevremdekileri dinleyip umutsuzluğa düşmüş ve pes etmeye yüz tutmuş bir melike buldum

ama silkelenip ayağa kalkmam gerektiğini anlamak için çok geç değil hamdolsun

amaaaaannnn 50 yi geçsem yeter mantığıyla yol almamın bana hiçbir faydası olmadığını artık çok iyi görebiliyorum

hedefim Zeynep Kamil hastanesi artık!

neden olmasın ki?

neden ben şu kalan 4 ayda sıkıca asılıp sağlam bir puan alamayayım ki?

bir yola adım atmışken neden iyisinde olmayayım ki?

neden ben sürünen bir puanla yerleşmiş vasat asistan modunda olayım ki?

ben bunu başarabilirim!

ÖSS ye hazırlanırken de böyle olmuştu,kendimi şöyle bir silkeleyip fırlamıştım ve benim için uzak bir hayal olan Tıp Fakültesini kazanmıştım...

şimdi de Tus dersanesi toksikozuna girmiş durumdayım, hemde herhangi bir dersaneye gitmiyorken.

o kitap bu kitap şu kitap derken elimdeki yaklaşık 50 kitap arasında boğuluyorum ve boğuldukça uzaklaşıyorum. dersaneye gitmesemde tüm kitapları aldığımda bunu halledebilirim sandım ama kendime daha çok zarar vermişim.

hepsini geride bırakma zamanı geldi. kendi yöntemimle çalışmalıyım!

bol soru, bol deneme ve yapamadığım yerleri belirleyip üzerine gitmek. bana bu kadarı yetecek inşAllah...

bunca yıl verdiğim emeğin karşılığını almak için son bir kere daha asılmalıyım, sıkmalıyım dişimi.

ve  olmazsa olmaz...

DUA!

Rabbim... yardımcım ol...

Fettah (c.c) ismi şerifin hürmetine bana başarmayı nasip et...

AMİN!