Temmuz !
benim için çok önemli bir ay çünkü...
daha girdiğim ilk günü dünmüş gibi olan üniversite yıllarım sona eriyor...
yıllarım demek yetmez aslında dile kolay 6 yıl , çok yoruldum, çok uykusuz kaldım, çok baş ağrısı çektim, çok koşturdum... vs vs ama bitiyo ...
düşündükçe mutlu oluyorum bitmesine çünkü gelmişim 25 i me ve hala öğrenciyim , hayatım son derece belirsizliklerle dolu ve sonunda biticek
biticek ama...
TUS !
hayatın acımasız gerçeği karşımda kara bela gibi duruyor , korkuyorum elbette bir an önce hakkından gelip ardımda bırakmak istiyorum ama ona çalışmaya yetecek gayret kalmadı ki bende.
onu geçtim mecburi hizmet ayrı bir korkulu rüya , acil intern lüğümü bitirdiğimden bu yana insanlara bakış açım çok değişti ve malesef ki kötü yönde değişti . kim bilir nereye atanıcam , nasıl bir kültür olucak karşımda , evim ne olucak, eşim ne olucak, beraber gidebilecekmiyiz, ya TUS u kazanamazsam ve mecburide kalmam gerekirse, istifa edermiyim ki? sorular sorular...
en acısı da şu ki ; onca çaba et oku öğren , sana kalkıp biri desin ki 'amaaann pratisyen o ne anlar '
'bu ufacık bişey ne anlar ' 'başı da kapalı , ufak tefek bir kız hımmm hemşiredir kesin'
gözlerinden okuyorum artık insanların bu cümleleri.
haşa hemşire hanımlara bi kastım yok onları aşağı gördüğüm de yok ama ben insanların bana doktorluğu yakıştıramamasına şaşırmasına kızıyorum .
kızınca cevap şu ; ne biliyim ben doktor olduğunu. e mübarek hemşire olduğumu nereden bildin belki hasta bakıcıyım belki de sekreterim değil mi ama .
bu konuda çok doluyum :D
evet temmuzda biticek fakültem ammaaaa ben geçerli bir diplomaya sahip olamayacağım...
mecburi hizmetimi bitirirsem ancak geçerli olucak diplomam ve istersem özel br hastanede çalışabileceğim... ya nasip...
pratisyenken değil de nasip olur kadın doğum uzmanı olursam ve yine mecburi hizmeti bitirebilirsem özel bir hastanede çalışmayı düşünüyorum tabiki...
İnşallah temmuz hayırlı haberlerle dolu olur benim ve herkes için :) Ağustosta da İstanbulda bir yerlere atanmak nasip olur inşallah :)
işte böyle... biraz içimi dökeyim dedim.
